'കരയുന്ന കുട്ടിക്കേ പാലുള്ളൂ' എന്ന് റോഡരികില് വച്ചിരുന്ന ടി.വി യില് മുഖ്യമന്ത്രി പറയുന്നത് കേട്ടനിമിഷം കടത്തിണ്ണയില് അമ്മയുടെ മുഷിഞ്ഞ മടിത്തട്ടില് കിടന്നു കരഞ്ഞിരുന്ന, പത്താം നാളിലെ പിഞ്ചുപൈതല് കരച്ചില് നിര്ത്തി. പറഞ്ഞത് ആരാണെന്നറിഞ്ഞുകൊണ്ടായിരുന്നില്ല കെട്ടോ ആ തീരുമാനം. ഇന്നത്തെ യുവാക്കള് ചിന്തിക്കുന്നത് പോലെ അതൊക്കെ അറിയാന് മാത്രം ആ കുട്ടി ചെറുതായിട്ടുണ്ടായിരുന്നില്ല.
പിന്നെ, പാല് ഇഷ്ടമല്ലാത്തതിനാല്, കരഞ്ഞാല് പാല് കുടിക്കേണ്ടീ വരുമോ എന്ന ഭയം കൊണ്ടാകുമോ? ഏയ്, അങ്ങനെ ഭയക്കാന് മാത്രം മണിമാളികയിലൊന്നുമായിരുന്നില്ലല്ലോ അവന്റെ പിറവി! പിന്നെ എന്തുകൊണ്ടവന് കരച്ചില് നിര്ത്തി?
ഞാന് പറയാം കാരണം. പുച്ഛം! ആ പഴഞ്ചൊല്ലിനോടുള്ള പുച്ഛം! പഴഞ്ചൊല്ലില് പതിരില്ല എന്ന ചൊല്ലിനോടുള്ള പുച്ഛം! വരണ്ട നാവിന്റെ പ്രതിഷേധം! അവന്റെ ചോദ്യം ഇതായിരുന്നു;
"മഹാന്മാരേ! കരയുന്ന കുട്ടിക്കേ പാലുള്ളൂ എന്നു നിങ്ങള് നാഴികക്കു നാല്പതുവട്ടം പറയുന്നുണ്ടല്ലോ? പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു പിറന്നിട്ടും, പിറന്നതുമുതല് ഇത്രകാലം നിര്ത്താതെ കരഞ്ഞിട്ടും ഒന്നു നുണയാന് പോലും ഒരു തുള്ളി പാല് എനിക്കെന്തേ ഇറ്റി വീണുകിട്ടിയില്ല!?"
പട്ടിവളര്ത്തുന്ന അമ്മമാരേ! കള്ളുകുടിക്കുന്ന അച്ഛന്മാരേ! ഉത്തരം പറയാമോ?
3 comments:
വൃത്തികേടായോ എന്നറിയില്ല..! എന്നാലും, പഴയ ഒരു കഴ്ചയുടെ പ്രേരണയാണീ ചിന്ത...!
നല്ല ചോദ്യം!
ആലുവവാലാ.. നോ ഉത്തരം..:)
Post a Comment